In
1995 verliet Meschac Gaba zijn geboorteland Benin om in Nederland tijdens een
twee jaar durend werkproject zijn studie aan de
Rijksacademie zijn te voltooien. Gedurende deze periode werkte hij
aan de eerste zaal van zijn zelfverzonnen 'Museum voor Hedendaagse Afrikaanse Kunst'. Na zijn afstuderen ontwierp Mescha Gaba voor zijn denkbeeldige museum uiteindelijk twaalf ruimtes met telkens een ander concept. Zo bedacht hij een muziekzaal, een bibliotheek, een zaal voor kunst en religie, een trouwzaal en nog veel meer.
In
2002 werd Meschac Gaba door curator Okwui Enwezor uitgenodigd voor deelname aan de Documenta 11 in
Kassel. Hier richtte hij een paviljoen in, waar een deel van het door
hem bedachte museum daadwerkelijk te zien was. Vanaf dit moment werden de meeste van zijn
fictieve zalen gerealiseerd en werden ze op
verschillende locaties onafhankelijk van elkaar tentoongesteld. Uiteindelijk
kwamen alle twaalf ingerichte expositiezalen in 2009 bij elkaar en was het
project onder de titel 'Museum of Contemporary African Art & More' in het museum de Paviljoens
in Almere voor het eerst volledig te bezichtigen.
Bij Meschac Gaba zijn leven en werk geen gescheiden werelden, maar is alles één
geheel waarbij het een met het ander in verband staat en in interactie is. Die interactie of uitwisseling is voor hem een belangrijk thema.
Uitwisseling tussen mensen maar ook tussen culturen maakt hij zichtbaar in zijn
werk. Daarbij maakt hij de door het westen gedomineerde kunstwereld
duidelijk dat het maar eens afgelopen moet zijn met het westerse cliché
dat Afrikaanse kunst persé etnografisch, spiritueel en ritualistisch is. Dit
alles doet hij met een groot gevoel voor humor en dát, maar ook zijn originaliteit, is wat mij zo aanspreekt
in zijn werk. Bovendien woont Meschac Gaba in Nederland en daar boffen wij maar
mee.
In
2004 werkte Meschac Gaba een periode in New York. De wolkenkrabbers die hij
daar zag inspireerden hem tot de serie Tresses . Letterlijk betekent het Franse
woord 'tresses' haarvlechten. En daar lijken deze kunstwerken in eerste
instantie dan ook op. Het zijn kunstig traditioneel gevlochten pruiken in
typische Afrikaanse kleuren. Maar bij nadere beschouwing hebben de pruiken de vorm
van karakteristieke en bekende gebouwen van over de hele wereld. Of zou Meschac
Gaba stiekem een foto hebben gezien van het 'Beaux- Arts Ball' uit 1931?
Het
mooiste en meest indrukwekkende werk van Meschac Gaba vind ik 'Sweetness'. Een maquette van een moderne stad, helemaal opgebouwd uit
suikerklontjes. Op de Biënnale van Sao Paolo in
2006 werd dit kunstwerk tentoongesteld.
