Maartje Folkeringa houdt ervan om personen te observeren. Ze kijkt graag naar hoe mensen zichzelf aan de buitenwereld willen laten zien en naar de manier waarop ze met elkaar communiceren. Wat haar daarbij vooral interesseert is dát wat onuitgesproken blijft en wat spanning en conflicten veroorzaakt. Het is de bron van haar inspiratie en het levert in haar beeldend werk enigszins ongemakkelijke personages op.
De eerste drie maanden van 2010 verbleef Maartje Folkeringa als artist-in-residence op Curaçao waar ze niet alleen aan haar eigen project werkte maar ook les gaf aan talentvolle kinderen. Ze deed dit bij 'The Curacao Center of Contemporary Art' oftewel het 'Instuto Buena Vista'. Voor de website van Kunstbeeld schreef ze gedurende haar verblijf een gastblog.
Maartje Folkeringa maakt sculpturen die verschillend van formaat zijn. Ze zijn óf juist zo groot dat je er tegenop moet kijken, óf ze passen in één hand. Wat ze gemeen hebben is dat ze even gedetailleerd als ruw zijn. Behalve de inhoud en voorstelling zijn materiaal en vorm voor haar even belangrijk. En dat is duidelijk te zien.
Haar beelden maakt ze van polyurethaan (een soort hard schuim), plasticine (gekleurde zachte boetseerklei), was, papier, glitter,textiel,verf, krijt en fimoklei ( een bakbare kleurige kunststofklei). Soms laat ze haar beelden staan in de resten van haar werkproces zodat de schuimvloksnippers deel uitmaken van het kunstwerk.
Behalve sculpturen maakt Maartje Folkertinga ook assemblages, foto's en tekeningen. Vanaf 10 juni t/m 21 oktober 2012 heeft ze een solotentoonstelling in het Museum Jan Cunen in Oss
